بازدیدهای امروز: 3 بازدید
بازدیدهای دیروز: 36 بازدید
مجموع بازدیدها: 23607 بازدید
صفحه اصلی
پست الکترونیک
پارسی بلاگ
درباره من
شهادت امام علی النقی الهادی تسلیت باد.
میلاد امام باقر (ع) مبارک باد.
کودتای نوژه نام طرحی با نام نجات قیام انقلاب بزرگ بود که در آن تنی چند از افسران ارتش شاهنشاهی ایران با تمرکز افسران نیروی هوایی برای بازگردانی دکتر شاپور بختیار به ایران و حذف سید روح‌الله خمینی و نابودی رژیم تازه تاسیس جمهوری اسلامی طرح ریزی کرده بودند که با لو رفتن کودتا در ۱۸ تیر ۱۳۵۹ و اعدام بسیاری عوامل و دست اندرکاران آن این اقدام قبل از هر اقدامی با شکست مواجه شد
ساختار سازمانی کودتای نوژه در ایران و پاریس پی ریزی شده و نیروهای مخالف داخلی و خارجی نیز جریانهای سیاسی مخالف در داخل وخارج کشور شناسایی و یک هسته اطلاعاتی وسیع به منظور اجرای کودتا پی ریزی شد.
کودتای نوژه توسط ستادی از پاریس به رهبری شاهپور بختیار هدایت می شد، این ستاد با هدف جذب سید کاظم شریعتمداری یکی از مراجع تقلید وقت، فعالیت می کرد.
در دی ماه ۱۳۸۵، یکی از هواداران شاپور بختیار به نام مهندس قادسی (شهردار آبادان پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲)، نمودار سازمانی را تهیه کرد و نام آن را نقاب گذاشت. نقاب متشکل از حروف اول نجات قیام انقلاب بزرگ بود. او در آبان ماه وارد ایران شد.
پایگاه شاهرخی همدان بعنوان مبدا و محور عملیات انتخاب شد. این پایگاه به خاطر :
انتخاب شد.
با شروع عملیات قرار بود ابتدا جماران بصورت وسیع بمباران شود. پس از بمباران هوایی، صدا و سیما، ستاد نیروی زمینی ارتش، ستاد کل ارتش، پادگان حر، پادگان قیصر، پادگان جمشیدیه و زندان اوین باید توسط کماندوهای تیپ ۲۳ نوهد تسخیر می شدند.
پس از این پیروزی با اعلام حکومت نظامی به مدت ۳ روز با ترفند ارعاب مردم فریب مردم از طریق تایید کودتا بوسیله روحانیون همراه با کودتا و باج دهی به مدافعین انقلاب قدرت توسط نظامیان قبضه مهار شود.
این کودتا از لحاظ تجهیزات نظامی به کار گرفته شده در تاریخ کودتاهای جهان بی سابقه بود بطوری که سیا موفقیت آن را قطعی می دانست. امید به موفقیت کودتا تا بدان حد بود که حتی اعلامیه پیروزی آن نیز آماده شده وخانه ای نیز برای انتقال سید کاظم شریعتمداری به تهران اجاره شده بود. سید کاظم شریعتمداری باید در این خانه مستقر می شد و بعنوان رهبر مذهبی کودتا آن را تایید می کرد.
کلیه برنامه ها تا ۴۸ ساعت قبل از کودتا طبق برنامه پیش می رفت، اما شب قبل از حادثه یکی از خلبانانی که برای کودتا پیش بینی شده بود دچار تردید شده و پس از مشورت با مادرش شدت تردیدها و تشویق های او با مخالفت مادرش افزایش می یابد و سرانجام وی موفق به ملاقات با آیت الله خامنه ای شده و اطلاعات موثر وکارا از کودتا را تا مورد زیادی افشا می کند.
پس از این ماجرا یکی از درجه داران تیپ ۲۳ نوهد هم به ستاد مشترک مراجعه و جریانی مشابه را بازگو می کند.
بلافاصله ستادی مرکب از واحدهای سپاه پاسداران، گروه مهندسی، انجمن اسلامی نیروی هوایی ارتش و تعدادی از پرسنل نیروی زمینی ارتش و عده ای از کماندو های تیپ ۲۳ نوهد به نام ستاد خنثی سازی کودتا تشکیل می شود.
بلافاصله پس از بررسی اطلاعات، طرح حمله به پایگاه نوژه و پارک لاله که محل تجمع ۴۰ تن خلبانان کودتا بود، کشیده شد عملیات خنثی سازی کودتا با حضور نیروهای سپاه پاسداران و عده ای از کارکنان ارتش آغاز شد و پس از محاصره پایگاه نوژه، نیروها وارد عمل شدند و همه کودتاگران را دستگیر کردند.
همه عوامل و رهبران این کودتا از جمله سرهنگ زادنادری، سرهنگ هادی ایزدی، سرهنگ ایرج خلف بیگی، تیمسار محققی، ستوان ناصر رکنی،سرهنگ داریوش جلالی، استوار عبدالعلی سلامت، استوار غلامحسین قایق ور، سرهنگ رحمت الله خلیفه سلطانی، سرگرد کوروش آذرتاش و... در دادگاه های انقلاب در سال ۱۳۵۹ محکوم به اعدام و تیرباران شدند.
نوشته شده توسط : مهدی افضلی
ولادت حضرت زهرا و روز مادر وزن بر همگان گرامی باد.(بخصوص مادرم و
شهادت شهید بهشتی و72 تن از یارانش تسلیت باد.
سالروز شهادت شهید چمران (31 خرداد)
انفجار حرم امام رضا علیه السلام
آنان در جهت تضعیف انقلاب به هر کاری و به هر جنایتی دست یازیدند . شخصیتهای مردمی و افراد مؤثر در انقلاب و نظام را ترور کردند. در اماکن عمومی همچنین محل اقامه نماز جمعه، بمب منفجر کردند. حتی زنان و کودکان را مورد حملات مسلحانه قرار دادند. مراکز فرهنگی و اقتصادی متعلق به مردم و تجهیزات و امکانات آنها را منهدم ساختند. به هر نحو که توانستند در راه پیشرفت انقلاب مانع ایجاد کردند و با دشمن کینه توزی که بخش وسیعی از میهن اسلامی را در اشغال داشت و هول انگیزترین جنایات را در مورد این کشور و این ملت مرتکب می گردید، طرح دوستی ریخته و به سربازانی مزدور و در صف دشمن مبدل شده و در مقابل ملت خود قرار گرفتند و قساوت بارترین و شقاوت آمیزترین ماْموریتها را به نفع دشمن بعثی انجام دادند و تا پایان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران در کنار دشمن و بر ضد ملت خود ایستادند و پس از جنگ نیز با پول و
اسلحه دشمن، از ارتکاب به هیچ جنایتی ابا نکردند، و کار را به آنجا رسانیدند که مجری تصمیم وحشتناک اربابان پلید و سرویسهای جاسوسی آمریکا، انگلیس، اسرائیل و امثالهم گردیدند و در مقدسترین زمان و مکان، یعنی در ظهر عاشورا و در حرم امن الهی بمب منفجر کردند و زائران و نیایشگرانی را قطعه قطعه نموده و مجروح کردند که گناهشان عبودیت پروردگار و زیارت حریم ولایت بود، و بدین سان حرم را از خون عده ای مظلوم رنگین ساختند.
ساعت 26/14 روز دوشنبه 30 خرداد سال 1372 خورشیدی برابر با عاشواری 1415 هجری قمری و در حالی که رواقها، صحنها، بستها و اطراف مرقد مطهر هشتمین امام معصوم از جمعیت موج می زند و مردم بر افروخته از عشق و ارادت به سالار شهیدان ابا عبدالله الحسین (ع)، غرق عزاداری و نوحه سرایی اند، صدای مهیب انفجار بمب، فضای روضة منوره رضوی را پر می کند و انفجار سهمگین همه جا را به لرزه در می آورد و لحظه ای بعد دود غلیظ و بوی خون در فضای سراسر معنویت حرم پخش می گردد و انبوه متراکم جمعیتی را که مشغول مناجات و عبادت بوده و در فضایی از صمیمیت و اخلاص رازهای دل خود را با امام و پیشوای بر حقشان وا می گویند درهم می پیچد. بمب در محلی واقع در قسمت بالا سر مبارک منفجر می شود و همه چیز را در هم می ریزد و زائران را وحشت زده و سراسیمه می گرداند، بر اثر شدت انفجار که طبق نظر کارشناسان مربوطه مقدار آن معادل 10 پوند ماده منفجره تی. ان. تی بوده است، اعضای بدن تعدادی از زائران همچون سر و دست و پا و انگشت جدا شده و به اطراف محل حتی پشت بام حرم و سقف ضریح مطهر پراکنده می شود، نه تنها سطح حرم و روضه منوره رضوی آغشته می گردد، بلکه قطعات خرد شده پوست و گوشت زوار به همراه خون، سطح دیوارهای حرم مطهر امام و داخل آن را پوشانده و به خون آغشته می گرداند.
بوی خون و سوختگی و دود، فضای حریم رضوی را مالامال می سازد. تعداد قابل توجهی از نسخ قرآن و مفاتیح قطعه شده و خون آلود می گردد و چلچراغها در محل حادثه خرد می شوند. خدام حرم که روز عاشورا همگی در حرم مولای خود امام رضا (ع) حضور دارند برای کمک به مردم و نجات مجروحان به داخل حرم می شتابند و مردم را به بیرون حرم راهنمایی و مجروحان حادثه را به صحن آزادی و صحن انقلاب اسلامی منتقل می کنند. شرایط ویژه پس از انفجار، موجب گردید تا درهای صحنها و حرم بسته شود، به نحوی که در ساعات اولیه، صرفاً مسؤولان و خدام آستان قدس رضوی امکان ورود داشتند. حرم مطهر و رواقهای اطراف صحنها از مردم عادی خالی بود اما جمعیت انبوه پشت درهای بسته بی تابانه بازگشایی حرم آقا امام رضا (ع) را لحظه شماری می کردند، که همزمان حضرت آیه الله واعظ طبسی تولیت عظمای آستان قدس رضوی اعلام نمودند که حرم می بایست مجدداً در اسرع وقت دایر شود و به روی مردم آغوش گشاید. لذا با حضور قائم مقام تولیت عظمی و دیگر مسؤولان و خدام و کارگران آستانه مقدسه و به فاصلة کمی پس از وقوع حادثه، کار آماده سازی رواقها و صحن و سرای ثامن الائمه (ع) برای زیارت آرزومندان حضرتش آغاز گردید.
طاقت فرساترین و سوزناکترین بخش کار، جمع آوری و پاک سازی حرم مطهر از قطعات ریز ریز شده گوشت، پوست و خون بدنهای پاره پاره شده زواری بود که باقی مانده بدنهایشان در ظهر عاشورای حسینی (ع) سطح بیشتر رواقها همچون رواق دارالحفاظ، دارالسعاده و نیز گنبد الله وردیخان، گنبد حاتم خانی و .... بخش وسیعی از دیوارها را پوشانیده بود، که این کار سخت و جگرسوز و شستشوی حرم مطهر در طول همان شب و با زحمت بسیار انجام گرفت و صبح روز بعد حرم فرزند موسی بن جعفر (ع) آمادة زیارت و طواف عاشقان دلسوخته و عزادار شد و طی مراسم رسمی توسط تولیت عظمای آستان قدس رضوی به روی مردم آغوش گشود، و بدین سان پناهگاه همیشگی مردم به روی آنان بازگشت. آنچه گفتنی است این که در کمترین زمان، ساکنان و مجاوران مشهد مقدس از وقوع حادثه خبردار شده و هر آن کس که خبر فاجعه را می شنید، سراسیمه به سوی حرم می شتافت. شور و التهاب و هیجان، شهر را فرا گرفته و همگان را مبهوت و متاْثر ساخته بود. همه از حادثه ای که هرگز وقوعش را در باور نمی آوردند، گفت و گو
می کردند و هر کس در آن لحظات سخت، می اندیشید که چه کاری باید و می تواند انجام دهد. پیکرهای زخمی مجروحین و شهیدان با وسایل نقلیة شخصی و آمبولانسهایی که به دو صحن انقلاب اسلامی و آزادی وارد شده بودند، به بیمارستانهای مشهد منتقل گردیدند. و آنچه از کینة منافقان باقی ماند، سیصد تن مجروحان حادثه بودند که عده ای از آنان اعضایی از بدن خود بخصوص دست و پایشان را از دست داده بودند و 27 نفر شهید که الی الابد مظلومیتشان گریبانگیر دشمنان ولایت است. در میان مجروحان و شهدا از هر سن و از هر قشر و طبقه ای دیده می شدند. پیر، جوان، کودک، زن و مرد. در یک کلام عاشورا در مشهد مقدس و در حوزه حریم منور رضوی، حقیقتاً به عاشورایی به یادماندنی در تاریخ، پس از عاشورای حسینی (ع) تبدیل شده بود. حادثه انفجار، به بنای حرم آسیب رسانیده بود. اما معجزه آسا آن که میزان خسارت در حداقل ممکن بود. کاشی کاریها و آیینه کاریهای بسیار ظریف و هنرمندانه 800 ساله حرم، تا حدودی لطمه دیده بود که به سرعت ترمیم گردید. منافقین سنگدل و ناپاک که با جنایت بسیار زشت خود آشکارا نشان دادند که به هیچ اصل و معیار الهی انسانی پای بند نیستند و در دشمنی و ستیز با ملت غیرتمند ایران اسلامی هیچ حدی را نمی شناسند، و ثابت کردند که برای مردم و معتقدات و مقدسات آنها هیچ حرمت و قداست و اهمیتی قائل نیستند. لحظات و حالات مردم در صبح روز بعد حقیقتاً برای تاریخ عبرت آمیز بود و برای هربیننده ای دیدنی. مرد و زن، پیر و جوان، کوچک و بزرگ، همگی شیفته و شیدا، گریان و نالان و در عین حال خشمگین و غرنده به حرم وارد شدند، ضریح را در آغوش گرفتند و ضمن اظهار ارادت به آستان رفیع و مقدس امام همام علی بن موسی الرضا (ع)، خشم و نفرت آتشین خویش را نثار دشمنان خارجی و مزدوران داخلی دین و ملت انقلاب و کشور خویش ساختند.
نوشته شده توسط : مهدی افضلی
یادواره 24 شهید سرافراز روستای قمیشلو
بسم رب الشهداء و الصدیقین
ستاد یادواره شهدای روستای قمیشلو برگذار می کند:
دهمین یادواره شهدای روستای قمیشلو
سخنران:سید مرتضی بختیاری
راوی:حاج محمود احمدیان
زمان: پنجشنبه 24/3/86
مکان: مسجد 14 معصوم (علیهم السلام) روستای قمیشلو
نوشته شده توسط : مهدی افضلی
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
1.jpg)
